भुटानी सीमामा चीनको निरन्तर आक्रामकताले आफ्नो विस्तारवादी एजेन्डालाई लिएर चिन्ता बढाएको छ। ऐतिहासिक संशोधनवाद र अन्तर्राष्ट्रिय मापदण्डहरूको बेवास्तामा जडित चीनको कार्यले भुटानको सार्वभौमसत्ता र क्षेत्रीय स्थायित्वका लागि गम्भीर खतरा खडा गरेको छ।
बेइजिङको शान्तिपूर्ण इरादाको दावीको बाबजुद, यसको जबरजस्ती र क्षेत्रीय दृढताको ढाँचाले फरक तस्विर चित्रित गरेको छ, जसले अन्तर्राष्ट्रिय ध्यान र यस महत्वपूर्ण मुद्दालाई सम्बोधन गर्न ठोस कदमको तत्काल आवश्यकतालाई हाइलाइट गर्दछ। सन् १९५० को दशकमा चीनले भुटानका तीन प्रमुख क्षेत्रहरू: पासमलुङ, जाकारलुङ र डोक्लाममाथि लगातार शंकास्पद दाबी गर्दै आएको छ। ऐतिहासिक संशोधनवाद र भूराजनीतिक महत्वाकांक्षाबाट प्रेरित यी दावीहरूलाई बेइजिङले भूटानको क्षेत्रीय अखण्डता र सार्वभौमसत्तालाई कमजोर पार्दै निरन्तर रूपमा पछ्याइरहेको छ।
भुटानी क्षेत्रहरूलाई “साम्राज्यीय भारत” द्वारा गलत रूपमा कब्जा गरेको रूपमा चित्रण गर्ने चीनको बयानबाजीले यसको विस्तारवादी महत्वाकांक्षाको बहानाको रूपमा काम गर्दछ। यो कथा, ठूलो मात्रामा घुसपैठ र सैन्य गस्ती जस्ता आक्रामक चालहरू सहित, आफ्नो क्षेत्रीय उद्देश्यहरू प्राप्त गर्नका लागि जबरजस्ती रणनीतिहरू प्रयोग गर्न चीनको इच्छुकतालाई जोड दिन्छ। भुटानले चीनसँग कूटनीतिक सम्बन्ध कायम राख्ने प्रयास गरे पनि बेइजिङले प्रत्यक्ष सीमा वार्तामा जोड दिँदा सम्बन्धमा तनाव उत्पन्न भएको छ। यथास्थितिमा एकपक्षीय परिवर्तनलाई रोक्नको लागि सन् १९९८ को शान्ति र शान्ति कायम राख्ने सन्धि चिनियाँ आक्रामकतालाई रोक्न प्रभावकारी साबित भएको छ। बरु, सीमामा बारम्बार उल्लङ्घन र अतिक्रमण भएका छन्, जसले क्षेत्रमा तनाव बढाएको छ।
2017 डोकलाम संकटले स्थापित सम्झौता र क्षेत्रीय स्थायित्वको लागि चीनको उपेक्षाको प्रतीक हो। यस संकटको समयमा, चीनले रणनीतिक सीमा क्षेत्रहरूमा आफ्नो नियन्त्रणमा जोड दिन खोज्यो, तनाव बढाउँदै र भारतसँगको गतिरोध उक्साउन। भारतको सुरक्षा चासोको कारणले थपिएको त्रि-जोड विवादले भुटानी क्षेत्रको भूराजनीतिक महत्व र भुटानको सार्वभौमसत्ताको रक्षा गर्न ठोस अन्तर्राष्ट्रिय कार्यको आवश्यकतालाई जोड दियो। चीनले हालैका भुटानी क्षेत्रहरू दावी गर्ने प्रयासहरू, जस्तै सक्तेङ वन्यजन्तु अभयारण्य, द्विपक्षीय सम्झौता र अन्तर्राष्ट्रिय कानूनको लागि स्पष्ट उपेक्षा प्रदर्शन गर्दछ। यी कार्यहरू, द्रुत पूर्वाधार विकास र सीमावर्ती क्षेत्रहरूको सैन्यकरणसँग मिलेर भुटानको सुरक्षा र सार्वभौमसत्तामा प्रत्यक्ष खतरा निम्त्याउँछ।
भर्खरैको एक प्रतिवेदनले भारतीय सीमा नजिकको पूर्वाधारले आफ्नो सैन्य क्षमता अभिवृद्धि गर्नको लागि एकजुट प्रयास गरेको खुलासा गरेको छ। विमानस्थल, हेलीपोर्ट र रणनीतिक सडकको निर्माणले चीनको सैन्य शक्ति प्रक्षेपण गर्ने र यस क्षेत्रमा प्रभुत्व कायम गर्ने उद्देश्यलाई जनाउँछ। उच्च उचाइको भूभागले खडा गरेको परिचालन चुनौतीहरूको बाबजुद चीनको पूर्वाधार विकासको निरन्तर प्रयासले क्षेत्रीय विस्तारको लागि आफ्नो प्रतिबद्धतालाई जोड दिन्छ। बढ्दो अतिक्रमण र त्यसपछिका वार्ताहरूद्वारा विशेषता भएको चीनको “सलामी स्लाइसिङ” रणनीतिले भुटानको सार्वभौमसत्ता र क्षेत्रीय स्थिरतालाई कमजोर पार्न प्रभावकारी साबित भएको छ। सीमामा बस्ती र सैन्य चौकीहरूको द्रुत निर्माणले बेइजिङको यथास्थितिलाई आफ्नो पक्षमा परिवर्तन गर्ने दृढ संकल्पलाई झल्काउँछ। भुटानको रणनीतिक महत्व, विशेष गरी भारतको सुरक्षा चासोको सम्बन्धमा, चीनको आक्रामक कार्यहरू र यस महत्वपूर्ण मुद्दालाई सम्बोधन गर्नको लागि ठोस कूटनीतिक प्रयासहरूको तत्काल आवश्यकताप्रति अन्तर्राष्ट्रिय ध्यानाकर्षण भएको छ।
सीमा विवाद समाधान गर्न कूटनीतिक प्रयासको असफलताले चीनको विस्तारवादी एजेन्डालाई सम्बोधन गर्ने अत्यावश्यकतालाई जोड दिन्छ। अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले चीनको दबाबपूर्ण कार्यनीतिको निन्दा गर्नुपर्छ र भूटानलाई आफ्नो क्षेत्रीय अखण्डताको रक्षा गर्न सहयोग गर्नुपर्छ।
भर्खरै, भारतका लागि भुटानी राजदूत वी. नामग्यालले विवादित क्षेत्रहरूमा घुसपैठ र निर्माण गतिविधिहरू बन्द गर्न भुटानी अनुरोधहरूको लागि चीनले निरन्तर बेवास्ता गरेको सम्बन्धमा नयाँ दिल्लीमा चिनियाँ राजदूत मा जियालाई गहिरो चिन्ता व्यक्त गरे। अप्रिल ३ मा दिल्लीमा भएको बैठकमा यो चिन्ता व्यक्त गरिएको हो । नामग्यालले सन् २०२० पछि यस्ता गतिविधिमा डरलाग्दो वृद्धि भएको उल्लेख गर्दै विगत चार दशकमा ३८ वटा बैठक बसेर पनि भुटानले सम्पूर्ण विवादित क्षेत्र दाबी गर्ने चीनको जिद्दका कारण सिमाङ्कन गर्न नसकेको उल्लेख गरे । यो अवस्थालाई मध्यनजर गर्दै नामग्यालले विवादित क्षेत्रमा यथास्थिति उल्लङ्घन भएकोमा भुटानको चासोलाई सम्बोधन नगरी १४औँ विज्ञ समूहको बैठक (इजिएम) बोलाउनु व्यर्थमा जोड दिए ।
यसअघि भुटानले आमो छु नदीको पूर्वी किनारमा ‘ब्लु हट’ नामक अर्धस्थायी संरचना निर्माणको औपचारिक विरोध गरेको थियो । नयाँ दिल्लीस्थित चिनियाँ दूतावासमा दर्ता गरिएको यो विरोधले भुटानको विवादलाई रेखांकित गर्यो कि त्यस्ता कार्यहरूले जारी सीमा वार्तामा प्रगतिमा बाधा पुर्याउँछ र तनाव बढाउँछ। यसबाहेक, भुटानले विवादित पश्चिमी क्षेत्रका अन्य भागहरूमा निरन्तर चिनियाँ विस्तारको बारेमा चिन्ता व्यक्त गर्यो, जसले स्थितिलाई थप जटिल बनायो।
यी घटनाक्रमहरूले भुटानी सीमा समस्याको वरिपरि चलिरहेको चुनौती र तनावलाई हाइलाइट गर्दछ। भुटानको कूटनीतिक प्रयास र औपचारिक विरोधका बावजुद चीनको लगातारको घुसपैठ र निर्माण गतिविधिले भुटानको सार्वभौमसत्तालाई कमजोर बनाउँदै र लामो समयदेखिको सीमा विवाद समाधान गर्ने प्रयासमा बाधा पुर्याइरहेको छ। यी सरोकारहरूलाई सम्बोधन गर्न असफल हुनुले द्विपक्षीय सम्बन्धमा बाधा मात्र नभई क्षेत्रीय स्थायित्वका लागि पनि ठूलो खतरा निम्त्याउँछ।
भुटानको गुनासोलाई अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले ध्यान दिनु र यसको क्षेत्रीय अखण्डताको रक्षाका लागि गरेको प्रयासलाई समर्थन गर्नु अनिवार्य छ। यथास्थितिको उल्लङ्घन र चीनद्वारा जारी विस्तारवादी कार्यहरूको स्पष्ट रूपमा निन्दा गरिनुपर्छ र यी मुद्दाहरूलाई वार्ता र अन्तर्राष्ट्रिय कानूनको पालना गरेर समाधान गर्न ठोस कूटनीतिक प्रयासहरू गरिनुपर्छ। भुटानी र चिनियाँ अधिकारीहरू बीचको हालैको आदानप्रदानले जारी सीमा तनावलाई सम्बोधन गर्ने अत्यावश्यकता र विवादहरूको शान्तिपूर्ण समाधानको आवश्यकतालाई जोड दिन्छ। भुटानसँग ऐक्यबद्धतामा उभिएर र सार्वभौमसत्ता र क्षेत्रीय अखण्डताको सम्मानको वकालत गरेर, अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले यस क्षेत्रमा स्थायित्व र शान्ति कायम गर्न योगदान दिन सक्छ।
चीनको विस्तारवादी महत्वाकांक्षाको सामना गर्न असफल भएमा यस क्षेत्रमा थप वृद्धि र अस्थिरताको जोखिम हुन्छ। अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले चीनको आक्रामक कार्यको प्रतिरोध गर्न र क्षेत्रको शान्ति र स्थायित्वको रक्षा गर्न सार्वभौमसत्ता र क्षेत्रीय अखण्डताको सिद्धान्तलाई समर्थन गर्नुपर्छ।
चीनको विस्तारवाद दक्षिण चीन सागर र जापानको सेन्काकु टापुहरूमा विवादित क्षेत्रहरू समेटेर भुटानभन्दा बाहिर फैलिएको छ। चीनको आक्रामक कार्यको प्रतिरोध गर्न र क्षेत्रीय स्थायित्वको रक्षा गर्न अन्तर्राष्ट्रिय समुदाय सजग रहनुपर्छ र अन्तर्राष्ट्रिय कानूनको पालना गर्नुपर्छ। चीनको जबरजस्ती विस्तारवादले भुटानको सार्वभौमसत्ता र क्षेत्रीय स्थायित्वमा गम्भीर खतरा पैदा गरेको छ। अन्तर्राष्ट्रिय समुदाय भुटानसँग ऐक्यबद्धतामा उभिन र चीनको आक्रामक कार्यको दृढताका साथ विरोध गर्न अनिवार्य छ। संयुक्त कूटनीतिक प्रयास र अन्तर्राष्ट्रिय कानुनको पालना गरेर मात्र हामीले चीनको विस्तारवादी एजेन्डाले खडा गरेका चुनौतीहरूलाई प्रभावकारी रूपमा सम्बोधन गर्न र यस क्षेत्रको शान्ति र सार्वभौमसत्ताको सिद्धान्तलाई समर्थन गर्न सक्छौं।
