शेखर दहित

लालभैल सेंम्रक ढोँटा फुल गैल रह । चाक्कर ढर्टीम चारुवर फट्वाँ रब्बी बालीसे हरेर विल्गाए । गहुँक वाला फगुन्या वयालसे हिल्टी सुवाहन । कुल्यक ढिक्व ढिक्व अरहरके हडर फुलम भौरा,मढरी उरट विल्गट । उ साल आमम फे और छन्डिक मौर लागल रह । ढिर ढिर घाम फे बहर्टि रह ।

उ भर्खर पटोर्ही हुईटही, आङ्गम चोलिया बैठ लागल रहिन् । भ्वज खाईक लकलकाईल हुँकार बुडु टिक्रा गाँउक लिखन्डरिक नट्यक पिठीम सौप डेहल रहिन् । चट् मँगनी पट भ्वज कह हस एक्क पाखक टयारिम निप्टाडेहल रहिन् ।

कठ, सामा नाजामा कटेर्वा लेह बेगारी । हुँकार भ्वज ढुमढकर््का नैहुईल रहिन् । गाँउक दुई चारजे ओ लग्घक नाट््नटकुर बलाख भ्वज निप्टगैल रहिन् । डाईक पालल छोटमोट घेँट्या व खटर्यनक लाग डगरिया भेर्या मार्ख भ्वज सरटार ।

भ्वजहा जरावरक नाउँम भलमन उज्जर गोन्या, हरड्यार सुटिक अघराँन ओ गट्या पर्ना चडरी लैेडेहल रहिन् । नाक ट्वापक लाग दुई टिन किलोक गुडरी ओ गड्डी भराडेहल रहिन । उप्पर विछैना एक्ठो भलमन डरी फे । उ बाबाक टुवर रहि । वाट सुनल अन्सार हम्र छोटछोट रहि, हमार बुक्री भाँरा खेल्ना व्याला हुँकार बाबई सिपैह्यन पकर्क  लैगिलिन हुँ । उ माओवादीन्क भासन ओनाई जाए कैख वेपट्टा पार डेलिन । गाउँम टव्बसे हुँकार बुडुह फे माओबड्या बुहर््वा कहलग्लिन ।

जिउक निव्बर विचारा बुहर््वा गाउँ समाजक आरोप खेपट खेपट सरसोट गैल रह । कबु कबु जाँरक सिट्ठी खाक गाँउ गाउँ डाँैक्टी नेँग, यि सारन ! एक डिन सबजहन डाग डेहम कह ।

भ्वजक पहिल बरस, उ लौली आपन लैहर ढुरहेरी खाई आईल रहि । हुँकहिन हेरक वहनम, रंग ओ अविर लेल मैफे होरी ख्याल निकर डेनु । हुँकार रानपरोसक लर्का से लैक बुरजवान सब जहनसे अबिर रगर डर्नु मुले हुँकहिन नैडेख्नु । हुँकार घरक पिस्नीम डुल्ही डब्ना बरा अन्ख्वार लाग । ध्यार हिम्मट जुटाक हुँकार बुक्रम छिरल रहुँ । हुँकार बुडु, डाई व भैयह अबिर घस डेनु । उ कोन्टिम रहि । म्वर चाल पैटीकि फडर््वाल पस्छिँउ केँवार डगर बारिम गैली । होरिक बहनम लाज पचाक हुँकार गाँरी गाँरी मै फे निकर डेनु । उ सेमिक डरंगक टर जाक रुकल रहि । मै ढेर बेर हुँकार आघ ठहर््याईल रहुँ । अबिर घस्ना हिम्मट नै आईल । एकचोट्य उ रपटक म्वर छाटिम चपट गैली । उक्वाँर भर कँक्वा बझाक उ खोप सुँकसुँकाईल रहि । अबिरह सेन्डुर बनाख आपन माँग भर मागल रहि । उ जुगजुग जनम भर म्वर बन चाहि । संघ मुना ओ जिना कसम खाई कहि…।

कालिका, बर्दिया